Moederdag

Moederdag....

.............

.............

............

En toen viel ik stil. Ik zit te denken hoe verder te gaan met deze blog. Zoveel gedachten die bij dat ene woord door mijn hoofd spoken. Dus sorry als dit een beetje een chaotische blog gaat worden. Het beste schrijf ik vanuit mijn gevoel, en dat betekend dat een verhaal wordt zoals het in mijn hoofd zit

Nog 4 nachtjes slapen, en dan is het weer Moederdag. Een dag waarin er extra aandacht wordt gegeven aan alle moeders. Gelukkig heb ik mijn moeder nog. Helaas heeft mijn moeder, háár moeder niet meer. Dus tsjah, je zou misschien denken; je hebt nog een moeder, dus waarom dan deze blog? Want je kan toch Moederdag vieren? 

Ja dat klopt, maar ik schrijf deze blog omdat ik zelf geen moeder ben. En dit zo graag had willen zijn. Elk jaar dat we in het traject zitten wordt deze dag zwaarder. 

...........

Nou, dat is ook niet helemaal waar. Het eerste jaar was een super zware dag. We wisten mijn diagnose toen nog maar kort, en tot overmaat van ramp viel Moederdag dat jaar in het Hemelvaart-weekend. Een weekend die we elk jaar weggaan met mijn schoonfamilie (en mijn schoonmoeders zussen + kinderen en kleinkinderen). Altijd een super gezellig weekend, waar we altijd weer naar uit kijken. Maar 4 jaar geleden zat, op Moederdag, het hele veldje (ja, we nemen een heel veld in beslag op de camping haha) versierd voor moederdag. Bammm, in your face!!!! Alle moeders kregen een kado van hun kinderen en/of kleinkinderen en werden extra in het zonnetje gezet. Ik ging zoveel mogelijk met mn rug naar de festiviteiten zitten, maar tsjah, bij mijn eigen schoonfamilie werd dat wat lastiger. In ieder geval kon ik 2 andere families wel uit mijn gezichtsveld blokken, ook al had ik alle lieve versieringen al gezien toen ik smorgens de tent uitstapte. Die dag vroeg ik me telkens af of ik ooit moeder zou gaan worden. Ik hield me de hele ochtend groot, maar op den duur lukte me dat niet meer, en heb ik me even terug getrokken in onze tent

De jaren erna ging het een stuk beter. We zaten helemaal in vechtmodus om van mij ooit een moeder te maken (en van Arjen natuurlijk een vader, want ook Vaderdag is gewoon kut). Maar dit jaar is het anders merk ik. Het doet me meer dan voorgaande 3 jaren. 

En waarom??

Deze vraag heb ik vaak aan mezelf gesteld. En ineens realiseerde ik me waarom....

Omdat dit de laatste Moederdag is, waarvan ik nog niet weet of ik ooit moeder zal gaan worden. Volgend jaar met Moederdag is duidelijk dat ik A; moeder zal gaan worden (zwanger of wie weet al echt moeder), of B; nooit moeder zal gaan worden. Een definitief antwoord. En dat valt me verdomde zwaar

Facebook, Instagram, televisie.... Dat is waarom het deze week al zo zwaar voelt en ik merk dat ik er niet lekker bij loop. Overal wordt je doodgegooid met Moederdag-reclames. Begrijp me niet verkeerd; ik ga ook niet zeggen dat dat moet stoppen, want dan kun je alle reclames wel skippen. Maar het zorgt er wel voor dat ik er niet aan ontkom. Ook in de winkels vliegen de Moederdag-kado's je om de oren, en tegenwoordig is er zelfs veel keuze voor Moederdag-kaartjes. Hoe gaaf is het dan dat Greetz (als je hun mailtjes krijgt), je de mogelijkheid biedt om je uit te schrijven voor de Moederdag-mailings. En dat zelfs Google hier sinds dit jaar aan denkt. Ook hier kan je Moederdag-reclames uitzetten.

Er is gewoon geen ontkomen aan. Dat maakt het zo moeilijk. Of ik moet me de hele week niet weer buiten de deur begeven en de tv en mobiel uit laten staan. Een week lang zonder enig contact met de buitenwereld. Jep, een onmogelijke taak

Ik bereid me al voor dat zondag heel social media vol gaat staan met alle Moederdag kado's en ontbijtjes die die dag verzorgd gaan worden. Jep, die dag zal ik zoveel mogelijk social media vermijden. Want wat had ik ook graag een verlept ontbijtje op bed gekregen. Of een vreselijk lelijke tekening of knutselwerkje dat op school is gemaakt, waarvan je teruggeeft aan je kind dat hij zoveel talent heeft en dit écht HET allermooiste is wat je ooit hebt gekregen. Waarna het vervolgens ergens op zolder beland, of wie weet zelf wel in de prullenbak

Ik zal blij zijn als deze dag/week voorbij is. Even een paar week rust totdat de reclames voor Vaderdag weer gaan beginnen.