Onderzoeken

Na onze negatieve zwangerschapstest, kreeg ik te horen dat ik nog even door moest gaan met de medicatie als we meteen weer een volgende terugplaatsing zouden willen doen. Ook al waren we het eigenlijk niet van plan ivm Arjen zijn nieuwe werk, we besloten daar toch voor te kiezen. Immers, de mogelijkheid om in 1 keer door te gaan was er nu voor het allereerst want nog nooit hadden we meer dan 1 goed embryo. Helaas had de arts niet eerder tijd dan na het weekend, wat betekende dat ik nog 5 dagen lang de medicatie moest nemen. Nou, ik kan je vertellen; dat is horror!!! 3 keer daags je medicatie slikken én 3 keer daags medicatie vaginaal inbrengen, voor helemaal niks. Ook al is stoppen ook moeilijk, omdat je dan weet dat je 3 dagen later alles mbt die terugplaatsing verliest. Ook al is het embryo al opgelost in je lichaam, voor je gevoel en emotie heb je op dat moment een vroege miskraam. Dus dat uitstellen was helemaal verschrikkelijk. Die dagen ben ik dan ook jankend doorgekomen, waarbij ik elke 8 uur weer een reminder van mijn mobiel kreeg, dat ik weer medicatie moest nemen/inbrengen en dit totaal tegen mijn gevoel in ging

Een paar dagen later, was het eindelijk maandag en belde de arts. Waar wij dachten dat we zouden horen dat ik mocht stoppen met de medicatie en we een plan zouden maken voor een nieuwe terugplaatsing, werd een volgende bom gedropt; ze wou graag nieuwe onderzoeken doen, gezien ik nu 3 mislukte terugplaatsingen heb gehad.

Ik was van slag. Ik kon niks anders dan huilen. Ik merk steeds meer en meer dat mn lijf en hoofd op raken. Het vraagt allemaal zo ontzettend veel en het is zo verdomde eenzaam. Je wilt niet dat mensen je op je dieptepunt zien. Dus sluit je je op en hoop je dat het een paar dagen later weer iets beter gaat, waardoor je weer tegen mensen kan zeggen;"het gaat mhaw". Ik heb het wel eens geprobeert gedurende de jaren, omdat ik ook merk dat ik op dat soort momenten de steun ook nodig ben, en misschien dan nog wel het allermeest. Maar als ik dat deed, ontweken mensen mij. In plaats van dat het "beloond" werd om eindelijk te zeggen dat je op de bodem zit en je dan die knuffel krijgt die je zo hard nodig bent en erover kan praten, wordt je in de steek gelaten. Dus nee, ik ben ermee opgehouden om mensen echt te vertellen hoe het gaat. Het antwoord op die vraag willen ze namelijk toch niet horen.

Anyway, mbt de behandeling... Ik wou door. Ik wil antwoorden. Ja of nee, dat maakt me niet meer uit. Nee is ook een antwoord. Het weegt allemaal steeds zwaarder nu we naar het einde toewerken. Het wordt steeds zwaarder, maar ook steeds eenzamer.

Op het voorstel van de arts voor de onderzoeken wil mijn hoofd wel nee zeggen maar tegelijkerteit wil je ook weten dat je er alles aan gedaan hebt. Oke, hoe vaak ik dat wel niet heb gezegd bij elke stap die we namen;"we willen erop terug kijken en wetende dat we er alles aan gedaan hebben". Dat begon al bij de second opinion in Düsseldorf, het laatste traject daar, inschrijven bij eicelbanken, een 2e eiceldonor etc.

Social media is hierin soms ook wel lastig, want je krijgt zo ontzettend veel dingen mee van eventuele verklaringen en onderzoeken. Dus vechtend door de tranen toch maar besloten dit allemaal in gang te gaan zetten want tsjah; we willen geen spijt achteraf als we met lege handen achter blijven. Echter moest ik hierdoor nóg langer door met de medicatie, gezien de levering van de injecties flinke vertraging opliep. 

Hieronder de uitleg wat je ziet op de echo;

De baarmoeder is groen omcirkelt

Het witte vlak in het rode omcirkelde is het baarmoederslijmvlies

Veel mensen vragen mij; welke onderzoeken gaan jullie doen? Vandaar dat ik deze blog ook schrijf, want het elke keer uitleggen of typen, is me even teveel.

Het is de EndomeTRIO test, en zoals de naam al doet vermoeden, betreft dit 3 onderzoeken; de ERA, EMMA en ALICE

De ERA test;

Met de ERA-test wordt nagegaan of het baarmoederslijmvlies op dat moment ook moleculair ontvankelijk is voor innesteling. Als dat niet het geval is, kan het ideale moment om een embryo terug te plaatsen voor een individuele vrouw worden berekend. De embryotransfer kan voor deze vrouw dan op het juiste moment gebeuren, gebaseerd op haar individuele resultaat.

3 onderzoeken om te kijken hoe de omstandigheden in mijn baarmoeder zijn ten tijde van een terugplaatsing. Momenteel zit ik, net als bij een terugplaatsing, in een kunstmatige cyclus dmv hormonen. Echter krijg ik nu niet op dag 5 na het slikken van de progesteron een terugplaatsing, maar de onderzoeken.

En nu zul je je misschien afvragen; "hoezo 5 dagen na het nemen van progesteron? Begin daar dan meteen mee".

Nee zo werkt dat niet. Ik begin met 5 dagelijkse injecties om mijn eigen hormonen te onderdrukken, zodat er geen eicelblaasje gaat groeien. Dat wil je niet hebben omdat je anders een eisprong kan krijgen, wat het hele schema in de war schopt.

Op de tweede dag begin ik ook met het slikken van oestrogenen. 3 tabletten in totaal. Deze hormonen zorgen voor een mooie opbouw van het baarmoederslijmvlies. Normaliter gebeurt dit ook bij een normale cyclus.

Na ongeveer 11 dagen wordt er een inwendige echo gemaakt om te kijken hoe dik het baarmoederslijmvlies is. Dit moet een bepaalde dikte hebben, wil een terugplaatsing succesvol kunnen zijn. Het minimum wat in Portugal wordt gehanteerd is 8 mm.

Zodra de arts heeft geconcludeerd (dit mag mijn nederlandse arts niet doen, de resultaten van de echo stuur ik per mail naar Portugal en dan is het wachten op antwoord van hun) dat de dikte correct is, krijg ik door wanneer ik met de progesteron moet gebruiken. Progesteron komt normaliter vrij bij een eisprong, de zogenoemde dag 1. Omdat ons embryo 5 dagen oud is, moet ik ook 5 dagen progesteron gebruiken om mijn lichaam een beetje voor de gek te houden dat alles toch natuurlijk gebeurt.

Voor de onderzoeken houdt het dus ook in, dat ik 5 dagen vóór de onderzoeken begin met het vaginaal inbrengen van de progesteron capsules, zodat de onderzoeken precies op het juiste moment plaats kunnen vinden. Dit betekend ook echt stipt 5 dagen. Dus is een terugplaatsing om 14.00 uur? Dan begin je 5 dagen ervoor om 14.00 uur met het inbrengen van de progesteron. Dit luistert dus ook heel nauw

Hieronder nog even een afbeelding die het hopelijk ook wat verduidelijkt. Bij de roze piek is de eisprong, en zoals je kan zien, neemt de progesteron op dat moment flink toe. Dit regelen we dus allemaal met hormonen. Ik krijg alleen geen eisprong, maar door ineens progesteron in te nemen, denkt mijn lichaam wel dat er een eisprong is geweest en bereid het zich voor op een innesteling

We konden de onderzoeken in Nederland doen, maar ook in Duitsland. Nederland was dichterbij geweest, want dit kon bij een kliniek in Schijndel (op 2.5 uur rijden), maar we kozen voor Heinsberg, Duitsland (op 3.5 uur rijden). Dit omdat we de artsen die de kliniek op hebben gezet, al kennen. Dit zijn namelijk broer en zus Cuypers, waar wij al onder behandeling zijn geweest toen zij nog in Düsseldorf zaten. Voor mij dus vertrouwde artsen. Ik wist ook dat ze de onderzoeken zelf doen, dus tsjah, dan maar liever verder rijden maar met vertrouwde artsen, dan wéér naar een nieuwe kliniek te gaan die ik helemaal niet ken en waar ik de mensen niet ken. Gelukkig begreep Arjen deze beredenatie ook, want tsjah, hij moet wel terugrijden gezien ik daar waarschijnlijk niet toe in staat ben na de onderzoeken.

Sinds de tijd van Düsseldorf weet ik al van veel meiden dat zij ook andere onderzoeken doen in Duitsland, waaruit iets kan blijken waarom een innesteling niet goed gaat. Hmmmm, misschien dan maar even informeren hoeveel dat kost en of dat meteen op die dag erbij kon. Al snel kregen we reactie dat dit mogelijk was. Nou, doe die dan ook maar. Dus in plaats van 3 onderzoeken, gaan we voor 5 onderzoeken. Dit betreffen de NK- en plasma-cellen

Wat zijn NK-cellen?

Natural Killer-cellen (NK-cellen) en plasmacellen vormen een belangrijk onderdeel van het aangeboren en adaptieve immuunsysteem. De natuurlijke functie van de NK-cellen is onder meer het herkennen en verdedigen van bijvoorbeeld virus-geïnfecteerde cellen. NK-cellen worden zowel in het bloed als in de bekleding van de baarmoeder (endometrium) aangetroffen. Men spreekt van zogenaamde uteriene NK-cellen. Plasmacellen worden geactiveerd na contact met een ziekteverwekker, produceren antistoffen en helpen zo ter plaatse een infectie te bestrijden. De detectie van uteriene NK-cellen en plasmacellen vindt plaats via een specifieke immunohistochemische kleuring.

NK-cellen zijn een van de belangrijkste immuuncellen tijdens de vroege zwangerschap. In het eerste trimester van de zwangerschap zijn 70% van de witte bloedcellen in de placenta uNK-cellen. Internationale studies tonen aan dat een bovengemiddeld aantal uNK-cellen wordt aangetroffen bij vrouwen met herhaald implantatiefalen en/of herhaalde miskramen. Een verhoogd aantal uNK-cellen in het endometrium kan leiden tot een afstotingsreactie of tot het voorkómen van de implantatie van het embryo.