Deze blog ben ik al eerder begonnen met schrijven (in ieder geval een deel ervan), dan dat hij gepubliceerd wordt. Ik denk ondertussen al een paar maand geleden. Maar omdat het toen precies zo voelde als hoe ik het opgeschreven heb, heb ik besloten dat wat ik al heb geschreven te laten staan. En aan te vullen met nog de ontbrekende delen.

Hallo allemaal. Het is een hele tijd geleden dat ik een blog heb geschreven. Jeetje, dit is wel even weer wennen. Want waar te beginnen? Er is zoveel gebeurt. Daarom even een korte samenvatting van wat er allemaal is gebeurt, en waar mijn toekomstige blogs over zullen gaan. Ik wil het bloggen namelijk wel weer oppakken, omdat ik merk dat het mij altijd heeft geholpen toen we in een fertiliteitstraject zaten. Voor mezelf, maar ook om mensen een inkijkje te geven in wat zo'n traject nou allemaal inhoudt. Dat het het zoveel meer is dan "we zijn aangewezen op artsen voor onze kinderwens". Ik heb het idee dat dat wel over is gekomen de voorgaande jaren. Inmiddels is er natuurlijk veel verandert; we hebben een prachtige dochter gekregen! Onze lieve Merel. Ons allergrootste wonder!

Wow mensen, wat vliegt de tijd. Inmiddels zijn we halverwege onze zwangerschap en hebben we onze 20-weken echo gehad. Nog even geduld hebben tot onze gender reveal op 25 September, en dan weten we of we een dochter of zoontje krijgen.

Wat fijn dat we na de onderzoeken wisten, wat we bij een volgende poging anders zouden kunnen doen. We weten natuurlijk nog niet of dit echt het verschil gaat maken, maar het geeft ons in ieder geval weer iets hoop. Als mijn slijmvlies er op dag 5 nog niet klaar voor is, dan hadden de voorgaande 3 terugplaatsingen dus geen schijn van kans. Nu dan op naar een echte kans!

Jeetje, wat gaat de tijd toch snel. Een tijdje terug heb ik een blog geschreven over de onderzoeken die we hebben gedaan op aanraden van Portugal (en 2 onderzoeken waartoe we zelf hebben besloten die er in 1 keer bij te doen). Ik realiseerde me pas net dat ik de uitslagen hiervan nog nooit met jullie heb gedeeld.

Moederdag....

Na onze negatieve zwangerschapstest, kreeg ik te horen dat ik nog even door moest gaan met de medicatie als we meteen weer een volgende terugplaatsing zouden willen doen. Ook al waren we het eigenlijk niet van plan ivm Arjen zijn nieuwe werk, we besloten daar toch voor te kiezen. Immers, de mogelijkheid om in 1 keer door te gaan was er nu voor het allereerst want nog nooit hadden we meer dan 1 goed embryo. Helaas had de arts niet eerder tijd dan na het weekend, wat betekende dat ik nog 5 dagen lang de medicatie moest nemen. Nou, ik kan je vertellen; dat is horror!!! 3 keer daags je medicatie slikken én 3 keer daags medicatie vaginaal inbrengen, voor helemaal niks. Ook al is stoppen ook moeilijk, omdat je dan weet dat je 3 dagen later alles mbt die terugplaatsing verliest. Ook al is het embryo al opgelost in je lichaam, voor je gevoel en emotie heb je op dat moment een vroege miskraam. Dus dat uitstellen was helemaal verschrikkelijk. Die dagen ben ik dan ook jankend doorgekomen, waarbij ik elke 8 uur weer een reminder van mijn mobiel kreeg, dat ik weer medicatie moest nemen/inbrengen en dit totaal tegen mijn gevoel in ging

Oke, we hadden 3 embryo's. Dat betekende dat de terugplaatsing door zou gaan, die we al gepland hadden. Het grootste gedeelte van de hormonen had ik inmiddels al genomen; de injecties om mijn eigen cyclus wat te onderdrukken, en de oestrogeen voor de opbouw van het baarmoederslijmvlies. 

Nadat we ons donorvoorstel hadden goedgekeurd, was het wachten tot de donatrice zou beginnen. We wisten dat dit pas wat later in het jaar zou zijn. We hielden contact met de kliniek, maar kregen elke keer te horen dat de donatrice nog niet was begonnen. Uiteindelijk kregen we te horen dat ze zelf nog een kleine medische ingreep ging doen (niet gericht op fertiliteit), en dat ze dan in December zou gaan starten. Oke, ook prima. Jammer dat het zo lang duurt, maar we hebben in ieder geval weer een richting

Hoe vaak je die opmerking wel niet krijgt als je in een fertiliteitstraject zit, en helemaal als je aangeeft dat je zelf geen kinderen kan krijgen

Ivm de vele vragen hoe het nu allemaal in zijn werk gaat met een donorvoorstel, heb ik deze blog geschreven.

Van 1 November t/m 7 November is het de Europese Week van de Vruchtbaarheid. Een week, zoals jullie ondertussen weten, waar ik elk jaar extra bij stil sta om het taboe rondom fertiliteitstrajecten te doorbreken.