Mijn diagnose POI-POF

POI-POF. Dit staat voor 'primaire ovariële insufficiëntie'(POI) of 'prematuur ovarieel falen'(POF).

In deze blog wil ik jullie meenemen in wat deze diagnose voor mij betekend. Want de vervroegde overgang betekend niet alleen maar dat het moeilijker is om kinderen te krijgen. Nee, ik was 31 jaar en ik zat in de overgang. Met ook de klachten die hier bij horen. Hier staan echter maar weinig mensen bij stil, omdat we natuurlijk ook nog bezig zijn om hopelijk toch een eigen gezinnetje te mogen stichten. Dus de nadruk ligt veel meer op het zwanger worden.

Maar het heeft wel degelijk invloed op wie ik nu ben, hoe ik in mijn vel zit etc.

Typische klachten bij een vervroegde overgang

Hieronder staat een rijtje met klachten die voor kunnen komen als je in de (vervroegde) overgang zit. De klachten die zijn dikgedrukt zijn klachten waar ook ik last van heb. Ik wil niet zeggen dat ik er 24/7 hinder van ondervind. Dit is vaak afhankelijk van waar ik in mijn cyclus zit, of hoe lang een cyclus duurt.

• Onregelmatig menstruatiepatroon
• Snachts veel zweten
• Opvliegers
• Drogere slijmvliezen (bijv vagina, maar ook ogen)
• Concentratieproblemen
• Slaapproblemen (inslapen, doorslapen, vroeg wakker)
• Vermoeidheid
• Hartkloppingen
• Stemmingswisselingen;
• Psychische klachten, zoals een somber gevoel, angst of een ‘kort lontje’.
• Gewichtstoename, moeite hebben met afvallen
• Veranderende vetverdeling (buik en bovenarmen worden dikker)
• Migraine/hoofdpijn
• Maagdarmklachten
• Duizeligheid
• Verminderde libido
• Stijve of pijnlijke spieren
• Gewrichtspijn
• Ongewenst urineverlies
• Rusteloze benen of zware benen
• Acne
• Haargroei op ongewenste plekken
• Hogere bloeddruk
• Veranderde lichaamsgeur
• Botontkalking (deze houdt ik nog even schuingedrukt want dit weten we nog niet omdat ik nog geen botscan heb gehad)
• Klachten tandvlees

Het psychische stuk heb ik met name last van als mijn cyclus heel erg lang duurt. Waarschijnlijk wordt dit dan veroorzaakt doordat mijn Follikel Stimulerend Hormoon dan erg hoog is. Toevallig vorige week een keer bloed laten prikken rond dag 60 en toen zat mijn FSH op 25.6, wat heel erg hoog is (normaal moet hij eigenlijk niet hoger dan 15 zijn, maar tsjah een normale cyclus duurt vaak ook maar rond de 28 dagen). Als mijn nieuwe cyclus zich aandient ga ik nog een keer bloedprikken, om te kijken wat mijn uitgangswaardes nu zijn. Alles om mijn lijf en de bijbehorende klachten wat beter te leren kennen.

Als ik in een lange cyclus vind (zoals nu, momenteel zit ik op dag 95, een heus record), zit ik minder lekker in mn vel, ben ik niet vooruit te branden, heb ik gigantische steken in mijn zij, ben ik niet de gezelligste persoon, kan ik me echt even terugtrekken in mn schulp, heb ik vreetbuien van heb ik jou daar en jank ik letterlijk om alles. Niet omdat ik verdrietig ben ofzo, maar gewoon omdat het kan en ik niet lekker in mijn lijf zit. Soms ook wel lekker hoor, even een potje janken :P

Ik moet mn leven nou eenmaal aanpassen. Ik ben nu bijv meer kosten bij de tandarts kwijt omdat mijn tandvlees echt een drama is. Hoe ik mijn gebit verzorg moet ik veranderen, omdat mijn gebit nu eenmaal een andere verzorging nodig heeft dan ik altijd deed. Bij de kleinste aanraking bloed het als een rund. Volgend jaar staat er een grote schoonmaak op de agenda. Eerst aan het eind van het jaar de verzekering maar even omhoog gooien ;)   De veranderingen van hormonen hebben hier blijkbaar ook een hele grote invloed op.

Gewrichtspijn... Ik had altijd al snel last van mijn knieën en heupen (bij bijv hurken). Nu weet ik waarom. Hier moet ik oefeningen voor doen.

Botontkalking... Dat weet ik nog niet. Mijn calcium in het bloed was in ieder geval goed nav mijn laatste bloedtest. Maar in de nabije toekomst zal ik een botscan krijgen om te zien hoe het met de dichtheid van mijn botten is.

Snachts... Ellende... In slaap komen is een drama, dus ik zorg dat ik altijd heel moe ben voordat ik het bed in duik (als gevolg dat Arjen er vaak al ligt en ik nog een paar uur ga netflixen). De ene keer heb ik het koud in bed, de andere keer komt er weer een heerlijke opvlieger (gelukkig nog nooit zoveel gezweet dat ik snachts het bed moet verschonen). Ook hartkloppingen vinden het leuk om snachts te komen. Soms wordt ik na een uurtje slapen weer wakker, om vervolgens weer een paar uur wakker te liggen. Dat ik de klok van 3 uur snachts zie, is eerder regel dan uitzondering.

Haargroei... Ow breek me de bek niet open. Haartjes uit mn nek trekken, of van mn kin. Het snorretje bijhouden die op mijn bovenlip groeit. En de haren op mn tenen eraf halen omdat ik net een vent lijk. Ja lekker beeld he, maar wel de realiteit.

Concentratieproblemen... Mijn brein is soms echt een zeef. Niet alleen vergeet ik vaak wat mensen tegen mij hebben gezegd. Ook kan ik zo dingen vergeten die ik zelf heb gedaan of heb gezegd. Of bedenken dat je iets van zolder moet halen, je meteen naar zolder gaat, en halverwege de trap eigenlijk al bent vergeten wat je ook al weer wou doen.

Ik vind het vooral vervelend omdat ik vaak dingen vergeet die mensen mij verteld hebben. En ik daardoor vergeet om er later nog eens na te vragen. Dit kan heel ongeinteresseerd over komen, maar dat is echt niet zo bedoelt. Ik heb nu geleerd om gewoon eerlijk te zijn en gewoon aan te geven als ik iets niet meer weet hoe het nou precies zat. Tot nu toe gelukkig alleen maar positieve reacties op gehad :)

Dit zijn zo maar wat klachten waar ik last van heb omdat ik in de overgang zit. Vaak vergeten mensen dat. Ze vragen naar onze kinderwens, maar vergeten vaak dat ik echt klachten ondervind.

Soms is dat lastig. Zo had ik een keer een personeelsuitje. Ik zat in het midden van 2 groepen. Links werd er over babys gepraat, en rechts over opvliegers. Ik wou eigenlijk met de groep links meepraten, wat ook meer mijn leeftijdsgenoten waren. Maar ik hoorde eigenlijk bij de oudere groep, die rechts van mij zat, die het over de overgang hadden. Maar ook daar kon ik me nog niet mee identificeren.

Of als je moeder klachten aangeeft, waar jij ook last van hebt. Heel vreemd dat je je dan met haar kan identificeren.

Het zal tijd nodig hebben voor ik er volledig vrede mee heb denk ik.

Momenteel ben ik langzaam de knop aan het omdraaien dat ik mijn leven moet aanpassen naar mijn overgang; ik moet mijn huid beter verzorgen, ik moet mijn gebit beter verzorgen, wandelen is goed voor mijn botten (is goed tegen botontkalking), ik moet meer dan alleen mijn oksels, benen en bikinilijn scheren, ik moet oefeningen doen voor mijn gewrichten, etc.

Dit gaat niet 1 2 3, maar nu, bijna 1.5 jaar na mijn diagnose, begin ook ik in te zien dat ik mijn leven echt wat moet gaan aanpassen, met name voor zelfzorg. Dat mijn innerlijk tegen de 50 loopt, wil nog niet zeggen dat mijn uiterlijk dat moet zijn.